Bartošovice v Orlických horách - Neratov, Poutní kostel Nanebevzetí Panny Marie v Neratově

Kościół pielgrzymkowy Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Neratovie, Bartošovice v Orlických horách - Neratov


Regularne msze św. (aktualizowane 15. 12. 2016, iBohosluzby.cz)

Niedz. 10:00, cały rok, każdy tydzień
Pon. 17:30, przez cały rok, co tydzień, 17:00 różaniec, 20:00 wieczorna adoracja
Wt. 17:30, przez cały rok, co tydzień, 17:00 różaniec, 20:00 wieczorna adoracja
Śr. 17:30, przez cały rok, co tydzień, 17:00 różaniec, 20:00 wieczorna adoracja
Czw. 17:30, przez cały rok, co tydzień, 17:00 różaniec, 20:00 wieczorna adoracja
Pt. 17:30, przez cały rok, co tydzień, 17:00 różaniec, 20:00 wieczorna adoracja
Sob. 17:30, przez cały rok, co tydzień, 17:00 różaniec, 20:00 wieczorna adoracja


Osada Neratov rozciąga się na prawym brzegu rzeki Dzika Orlica w Górach Orlickich, przy czesko-polskiej granicy, w połowie drogi pomiędzy Bartošovicami v Orl.h. i wsią Orlické Záhoří (kraj hradecki /odpowiednik polskiego województwa/, powiat Rychnov nad Kněžnou). Neratov leży na terenie dawnego regionu kraj Sudetów, którego pierwotna ludność niemiecka została w 1946 roku wysiedlona i od tej pory wioska powoli zanikała. Po 1989 roku powstało tu stowarzyszenie obywatelskie, którego celem jest odnowa wsi i sanktuarium, dziś w Neratovie mieszka około 60 osób i co roku przyjeżdżają tu tysiące pielgrzymów. Swój dom i pracę mają tutaj również ludzie niepełnosprawni, którzy uczestniczą w świadczeniu podstawowych usług dla turystów (m.in. handel, jadalnia, gospoda, zakwaterowanie)

Opis miejsca pielgrzymkowego:
Losy kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Neratovie są związane z losami całej wsi i są też częścią nowoczesnej historii Republiki Czeskiej oraz świadectwem siły woli i zapału dla dobrej sprawy.

Neratov miejscem pielgrzymkowym stał się w 1661 roku dzięki cudownej figurce Matki Boskiej i leczniczemu źródełku wypływającemu koło kościoła. Pierwotny kościół z biegiem czasu nie wytrzymał naporu pielgrzymów i w latach 1723–1733 wybudowano tu nowy, barokowy kościół. Jego architekt jest nieznany, specjaliści przypisują go gronu osób związanych z Giovannim Battistą Alliprandim, mógł go też zaprojektować pierwszy budowniczy Carl Antoni Reina. Ten zginął w trakcie budowy i prace dokończył Jakub Ondřej Carow.

Kościół powstał na rzucie krzyża, posiada wypukłą fasadę, dwie wieże zbudowane na ukos i wklęśle opracowane pilastry. Ma 48 metrów długości i szerokość 19 metrów. Wysokość wewnętrzna to około 27 metry, pierwotna wysokość zewnętrzna do szczytu to ok. 47. Interesująca jest północno-południowa orientacja kościoła, dzięki której w Boże Narodzenie promienie słońca dokładnie w południe padają na tabernakulum.

Po zakończeniu drugiej wojny światowej kościół dosięgnął pocisk z pancerzownicy żołnierza Armii Czerwonej. Wybuchł pożar, w którym spalił się dach świątyni i wieże, schody wieżowe, zegar oraz dzwon, tym niemniej wnętrze kościoła dzięki mocnym sklepieniom nie uległo zniszczeniom. Miejscowa ludność, która zadbała o remont i prowizoryczne zadaszenie kościoła, w latach 1945–1946 została stąd jednak wysiedlona.

Tutejszy przygraniczny obszar był zalesiony, zniknęła stąd duża ilość budynków, również kościół zaczął z biegiem czasu popadać w ruinę. Księdza, który chciał pokryć dachy gontem, aresztowano. W 1957 r. tymczasowe wiązania dachowe kościoła zapadły się, a z kościoła ostatecznie pozostały tylko obwodowe mury z drzewami samosiewnymi, dwumetrową warstwą gruzu i gniazdami sów oraz innych ptaków. W 1973 r. podjęto decyzję o rozbiórce, jednak ostatecznie zebrane środki przeznaczono na wywiezienie cennych schodów w stylu rokoko do pobliskiego pałacu Skalka u Dobrušky – dzięki temu mury kościelne przeczekały tu aż do 1989 roku.

Renowacja kościoła po 1989 roku i jego obecny stan to zasługa dzisiejszego proboszcza neratovskiego, Mons. Josefa Suchára. Już w 1990 r. na święto Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, w Neratovie odbył się pierwszy odpust na łące przed kościołem, w 1991 r. organizowano go już w kościelnych murach, na obszarze oczyszczonym z gruzu i drzew. Do Neratova z inicjatywy Mons. Suchára przeniosły się pierwsze rodziny, swój dom znaleźli tu ludzie z niepełnosprawnościami czy po karze więzienia, do miejsca tego przyjeżdżało również wielu pielgrzymów. Neratov zasłynął z mszy na otwartej przestrzeni, odprawianych w ruinach pierwotnego kościoła. W 1992 r. kościół ogłoszono zabytkiem kultury.

W ciągu ostatnich 20 lat w kościele wykonano szereg remontów – udało się odnowić fasadę, wieże, zegar, mury, posadzkę i chór, ale przede wszystkim zadaszyć kościół częściowo przeszklonym dachem, tak aby zachowany był dotychczasowy kontakt z niebem. Projekt dachu opracowali Ing. Jiří Starý i Ing. Arch. Petr Dostál, zrealizowano go w latach 2005 do 2008.

W 2011 r. do Neratova w oryginalne miejsce przeniesiono uroczyście nową figurkę Matki Boskiej, której pierwowzór zagubił się w trakcie wysiedlenia niemieckiej ludności.

Od 2013 roku kościół był stopniowo wyposażany w nowe elementy liturgiczne zgodnie z projektem Dr. Karla Rechlíka. W przyszłości przewiduje się jeszcze budowę drogi krzyżowej za kościołem, naprawę i udostępnienie wież, umieszczenie barokowych kopuł na wieży, jak również przywrócenie schodów w stylu rokoko z parku pałacu Skalka u Dobrušky.

W kościele codziennie odprawiane są nabożeństwa, obiekt jest często wykorzystywany także przy okazji ślubów, chrztów i innych uroczystości. W ciągu roku odbywa się w nim wiele kulturalnych i charytatywnych imprez, od koncertów chórów dziecięcych po wystąpienia profesjonalnych grup i śpiewaków (np. Spirituál Kvintet, Hradišťan, I. Bittová ap.).

Dostępność kościoła:
Kościół pozostaje stale otwarty, nie jest zamykany. Otwarte jest boczne zadaszone wejście obok źródła.
Odpust główny: 15. 8. (Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny)

Program nabożeństw może się lekko zmienić, aktualny plan http://www.neratov.cz/poutni-misto/program-bohosluzeb/.
Poza sezonem, część nabożeństw może się odbywać w kaplicy na cmentarzu lub w kościelnej kaplicy.

Odległość od obiektu